9 Haziran 2011 Perşembe

Bir Alıntı

Altı resus maymunu, yiyecek elde etmek için çeşitli zincirleri çekecek şekilde eğitilmişti. Zincirlerden birini çektiklerinde en sevdikleri yiyeceklerinden bol miktarda alabiliyorlardı. Farklı bir zinciri çektiklerinde, daha az sevdikleri yiyecekten az miktarda alabiliyorlardı. Tahmin edebileceğiniz gibi, maymunlar, kendilerine istedikleri yiyecekten daha fazla almalarını sağlayacak zinciri çekmeyi çabucak öğrenmişlerdir. Bu mutlu ortamda geçen birkaç haftanın ardından, altı maymundan biri acıkmış ve zincire asılmaya karar vermişti. O zaman korkunç bir şey olmuştu. Farklı bir kafesteki maymun acı veren bir elektrik şoku yaşamıştı. Altı maymun da olanları görmüş, korkunç çığlığı duymuş, maymunun yüzünü ekşittiğine ve korku içinde sindiğine şahit olmuşlardı.
Maymunlarda hemen davranış değişikliği olmuştu. Dördü, en fazla ödül getiren zincire asılmayı bırakmaya karar vermişti. Diğer maymunlar incinmediği sürece daha az yiyecekle yetinmeye razı oldular. Beşinci maymun beş gün boyunca zincirlerden ikisini de çekmemiş, altıncı maymun ise on iki gün boyunca
zincirlere asılmamıştı (J. Masserman ve ark.)
Maymunlar, yalnızca tanımadıkları bir maymun acı çekmesin diye kendilerini açlığa mahkûm ederken, acaba deneyi yapanlara ne mesaj vermek istedi? Bunu insanlığa öğretmenin bir yolunu bilen var mı?

http://www.radikal.com.tr/Default.aspx?aType=RadikalYazar&ArticleID=1052206&Yazar=PROF. DR. ZİYA SELÇUK&Date=09.06.2011&CategoryID=97

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder